Informatie over het houden en verzorgen van een dwergpapegaai
Jonge vogeltjes

Wij kunnen ook tamme vogels leveren



Door de verkoop en een verhuizing van mijn andere onderneming, kan ik tot juli 2014 minder actief zijn dan voorheen, het hobbymatig kweken met Agaporniden gaat wel gewoon door in iets mindere mate. U kunt ons altijd mailen voor eventuele verder informatie.

Een dwergpapegaai is een heel mooi vogeltje om tam te maken.
Voor ik interesse kreeg in de hobby met dwergpapegaaitjes kweken, had me moeder een Agapornis Roseicolli Wildkleur man.
Dipsy fouillere buurman Dipsy
Zijn naam is “Dipsy”

Deze vogel was toen ongeveer 3maand. Ik begon altijd met een zonnebloem pitje, deze gooide ik in de kooi, Dipsy zag dat, vond dit wel lekker en klom naar beneden om de zonnebloem pitje te pakken en te eten. Dit deed ik altijd een paar keer als ik bij me moeder was. Na weken geduld, pakte Dipsy het zonnebloempitje door de tralies uit mijn vingers. Sindsdien gaf ik die weken erna, Dipsy zonnebloem pitjes door de tralies. Op het moment als ik de woonkamer in kwam, stond Dipsy bij de tralies te tjielpen omdat hij wist dat hij weer een zonnebloempitje van mij kreeg. Op een gegeven moment deed ik het deurtje open en probeerde ik het zonnebloempitje aan hem te geven, dit vond hij onprettig omdat hij dit niet gewent was. Hij vloog dan ook door zijn kooitje heen. Ik heb me hand zo stil gehouden dat na 5minuten Dipsy toch nieuwschierig werd en voorzichtig ging kijken wat mijn hand was. Maar het zonnebloempitje, nee daar durfde hij nog niet bij te komen. Ik heb het deurtje dicht gedaan en weer door de tralies gegeven. Na enkele dagen proberen, was het resultaat dat Dipsy het zonnebloempitje uit me vingers in zijn eigen kooi aanpakte. Ik probeerde dan ook met me vinger voor zijn buikje om te kijken of hij op me vingers stapte, helaas beet hij me hard in me vingers tot bloedens aan toe. Op dat moment wist ik, als ik de pijn laat merken dan verlies ik dit en liet hij dan mij bijten. Ik had altijd die zonnebloempitje in me vingers, dat was zijn snoepjes. Er kwam een moment dat Dipsy zich overgaf en mij niet meer ging bijten maar op me vinger ging zitten. Na dit veelvoudig te herhalen, heb ik nu als resultaat als ik de kooi open zet vliegt Dipsy naar mij en gaat op me schouders zitten. Ik praat tegen Dipsy en hij tjielpt terug, net of hij mij begrijpt en geeft me kusje en wil zelfs mijn voeren (net als wat de ouders bij jonge vogeltjes doen) maar het laatste, laat ik natuurlijk niet toe, als is zijn bedoelingen wel goed.  Sinds die tijd is de liefde voor dwergpapegaaitjes echt begonnen, ik kreeg van iemand een popje en heb ze bij elkaar gezet en kreeg 7 eieren waarvan 4 jongen en daar is 1 overleden. Dit smaakt natuurlijk naar meer.